Yüz Körlüğü: Prosopagnozi

 

Prosopagnozi, kişinin beyninde yüzleri tanımakla görevli olan bölgenin gelişmediği veya sonradan bir hasara maruz kaldığı nörolojik bir rahatsızlıktır. Prosopagnozi terimi, Yunanca’da “yüz” ve “bilgi eksikliği” anlamına gelen “prosopo” ve “agnosia” sözcüklerinden türemiştir. Kelime anlamı olarak “yüz körlüğü” şeklinde ifade edilebilir.

 

Prosopagnozi sanıldığının aksine hafıza kaybı, görme bozukluğu veya öğrenme güçlüğü ile bağlantılı değildir. Ancak yapılan son çalışmalar, otizm ve Asperger Sendromu’na sahip hastalarda prosopagnoziye rastlama oranının yüksek olduğunu göstermektedir.

Çok daha nadir görülen sebepler ise bu bölgede tümör basısı, karbonmonoksit zehirlenmesine bağlı hasar, cerrahi komplikasyonlar, ensefalit (beyin inflamasyonu) ve Alzheimer hastalığı olabilir.

Orta derecede hasarı olan kişi, yakın ilişkide olduğu insanları (örneğin, aile çevresini) tanımakta güçlük çekebilir. İlerleyen seviyelerde ise kişi, kendi yüzünü aynada tanıyamama, hatta yüzleri nesnelerden ayırt edememe sorunu yaşayabilmektedir.

Eğer edinilmiş prosopagnozi, erken çocukluk döneminde bir hasar sonucu ortaya çıkmışsa, çocuk yüzleri tanıma yeteneğini tam olarak geliştirmeden, yüzleri tanıyamadığını fark etmeden büyüyebilir.

Prosopagnozi için belirli bir tedavi mevcut değildir. Fakat insan yüzlerini tanımaya yardımcı olacak tedavi edici stratejilerin veya normal yüz işleme mekanizmaları tekniklerin, hem gelişimsel hem de edinilmiş prosopagnozi hastaları için işe yarayabileceği düşünülmektedir.