Pulitzer Ödülüne Layık Görülen Omayra Sanchez Fotoğrafının Acı Hikayesi

Omayra Sanchez Garzon, 13 yaşında Kolombiyalı bir kızdı. Kolombiya'da bulunan Nevado del Ruiz yanardağı 13 Kasım 1985'te patladı. Patlamayla birlikte 23.000 insan hayatını kaybetti. Patlama olduğu sırada orada yaşayan Omayra Sanchez, su ve betonun arasında sıkışarak hayat mücadelesi verdi. Kolombiya'da bu yanardağ "Uyuyan Aslan" olarak anılırdı. Böyle demelerinin sebebi ise  yıllardır yanardağda bir hareketliliğinin  olmamasıydı.

 

 

Omayra'nın bedeni patlamadan sonra toprağın altında sıkışıp kaldı. Sıkıştığı yere zaman geçtikçe su dolmaya başlayınca  belden aşağısı hepten gömülü kaldı. Omayra yaşamak için çok çabalıyordu ve elleriyle betondan sıkı sıkı tutunmuştu. Olay yerine elen gazeteci, taşlardan tutunan Omayra'nın elini farketti. Gazeteci hemen gidip yardım istedi. Halk, Omayra'yı kurtarabilmek için seferber olmuştu. Ancak Omayra'nın bacağı betonda sıkışmıştı ve çıkması imkansızdı. Ordan çıkarılabilmesinin tek bir yolu vardı o da bacaklarının kesilmesiydi. Çünkü Omayra'yı çektikçe su seviyesi de yükseliyordu.

 

 

Suyun altından yardım etmek isteyen gönüllüler Omayra'nın bacağının tuğladan bir kapıya sıkıştığını gördüler. Ancak suyun altında birinin daha olduğunu farkettiler. O kişi Omayra'nın halasıydı ve kapı üzerine yıkıldığı için hayatını kaybetmişti. Halasının bedeni, Omayra'nın ayaklarının altındaydı ancak Omayra bu durumdan hiç şikayet etmiyordu. Yanındaki kişilerle sürekli konuşup, gazoz istediğini söylüyordu.

Saatler ilerledikçe Omayra'nın durumu da ağırlaştı. Vücut ısısı düşen Omayra, sayıklamaya başlayarak gazetecilere "Okula geç kaldım... Matematik sınavım var..." diyordu. Nihayet Omayra'yı kurtaracak malzemeler geldi ancak Omayra'nın bacakları çoktan kangren olmuştu. Acilen bacaklarının kesilmesi gerekiyordu fakat bunun için uygun bir ortam yoktu. Bacağı kesilse bile ortamdaki kirden dolayı çok acı çekecekti.

 

 

Herkes ne yapacağını bilemez bir halde mücadele ediyordu. Ancak Omayra'nın daha fazla acı çekmesini istemedikleri için onun ölmesine izin verdiler. Omayra 60 saat yaşam savaşı vermişti ve bu haldeyken hiç ağlamamış, aksine gülmüştü. Omayra'nın ölmeden önce ağzından en son şu cümle çıktı: "Anne, eğer beni duyuyorsan tahmin ediyorum benim tekrar ayağa kalkmam ve yürüyebilmem için için dua ediyorsundur. Anne, seni seviyorum ve babamla kardeşimi de seviyorum. Elveda anne."

 

 

Omayra'nın olayda çekilen fotoğrafları son 50 yılda çekilmiş en iyi fotoğraflar arasına girdi. Fotoğrafları çeken gazeteci de Pulitzer ödülünü aldı. Resimlerde sadece Omayra'nın çektiği acı yoktu aksine Kolombiya devlet yetkililerinin vicdanının görüntüsünün yansımasıydı. Kolombiya Savunma Bakanı, gelişmiş ekipmanlarının olmadığını ifade etmişti. Zamanında gerekli ekipmanlarla yardım edilse belki de hayatta olacaktı.

 

 

Benzer içerikler için buraya tıklayınız.

Bu gibi haberlerinin devamı için parafesor.net sitemizi ziyaret edebilirsiniz.