36 padişahın birçoğu dindardı ve hayatları boyunca içki içmeyip ayrıca çevresine de içirtmemiştir. Bunlardan sadece 5 tanesinin içki içtiği yönünde kayıtlar vardır.
Osmanlı'nın kuruluş dönemindeki Osman Gazi, Orhan Gazi ve 1. Murat'ın içki içtiği yönünde bir kayıt bulunmamaktadır. Osmanlı'nın kuruluşundan 2. Selim'in tahta geçişine kadar geçen süre zarfında, Yıldırım Bayezid dışında bir padişahın içki içtiğine dair bir kayıt yoktur. Tarihçi Sâdeddin Efendi kendini içkiye veren ilk osmanlı hükümdarının Yıldırım Bayezid olduğunu belirtir.
Kanuni Sultan Süleyman zamanında, fetihlerin etkisiyle artan gayrimüslim nüfusun da etkisiyle şarap başta olmak üzere alkollü içkiler ülkede yaygınlaşmaya başlamıştı. Sultan Süleyman 1555 yılında bütün gücüyle buna karşı çıktı ve bütün müslümanlara içkiyi yasakladı. Bu yasağın ilk günlerinde İstanbul'a şarap yüküyle gelen gemileri yaktırdı.
Gayrimüslimlerin şarabı, evlerinde imâl etmeleri serbestti. Eski bir adete göre, Ermeni patriği her sene Veziriazam'a giderek şarap yapmak için onun iznini ve fermanı alırdı. Bu izin imparatorluğun müslüman olmayan herkes için geçerliydi.
2. Selim tahta çıkışından birkaç hafta sonra, Cülus şenlikleri yapılmasını emrini verdi ve bu şekilde babasının koymuş olduğu şarap yasağını da kaldırdı. Bu durum imparatorlukta büyük şaşkınlığa ve çeşitli dedikodulara sebebiyet verdi. Şaraba düşkün olanlar bu kararı hoşla karşılarken, dindarlar ise tepki gösteriyordu. Bu hükümdarın içkiye düşkünlüğü öyle bir noktaya ulaştı ki halk ona Sarhoş Selim demeye başladı. Onun hükümdarlığı zamanında şarap Osmanlı tarihinde ilk kez müslümanlar arasında da yaygınlaştı. Artık hiç kimse içki içtiğini saklamaya gerek bile görmüyordu, Ülkenin her sınıf insanları kadar kimi kanun adamları da alenen içmekten çekinmemeye başlamıştır.
Daha sonra 3. Mehmed, 1596'da, Kanuni'nin yasağını daha da sertleştirerek yenilemiş, 1. Ahmed ise yasağı daha da ileri götürmüştür. Bu padişah, 1613'de, İstanbul'da ve bütün imparatorluktaki meyhanelerini yakıp yıktırmış, şarap ve her türlü içkilerin fıçılarını parçalatmıştır. Şarap ticareti üzerine halkın haklarının koruyucusu olan şarab emîni mansıbını da dağıtmıştır. 1. Mustafa ve 2. Osman bu yasağı biraz esnetmiştir.
Günden güne artan bu alışkanlığa en büyük bir darbeyi 4. Murad indirdi. 1633'te şarabı yasaklayan kanunu yeniledi. Hatta içkiyle birlikte kahve, çubuk ve afyonu da yasakladı. Bütün kahvehanelerin ve meyhaneleri yıktırdı. Yasaklarına uymayanlara ölüm cezasına verdirdi ve bu gerçekten önemli sayıda kişinin hayatına mal oldu. Yakalandığı hastalık nedeniyle ağrılarını dindirmek için bizzat kendisi afyon ve morfin kullanan 4. Murad, gece, gündüz kendini gizleyip halk arasında dolaşarak yakaladığı sarhoşları, cellada teslim ediyordu. Ayrıca 3. Ahmed, 2. Mahmud ve 5. Murad'ın da alkol kullandığı yönünde rivayetler vardır.
13. Osmanlı padişahı III. Mehmed'in, 1595 yılında tahta çıktığında, 19 kardeşinin ölüm fermanını vermek ilk icraatı olmuş