Gerçek Özgürlük - Doğan Cüceloğlu

 

26 yaşında Amerika'ya gittim. O sıralar Osgood araştırma asistanlığında çalışıyorum. Çalışma odamda John Gary isminde 2 asistan daha bulunuyor. 

Ofise çalışmak için gittiğimde karşımda halıda emekleyen bir erkek çocuk gördüm. Asistanlardan Gary'nin oğluydu. Herkes iş başı yaptı ve bende kendi masama geçtim. Odada yere yakın bir koltuğumuz vardı. Gary'nin oğlu bu koltuğa çıkmaya çalışıyordu. Ne kadar çabalasa da bir türlü koltuğa çıkamadı. Gary, hem çalışıyor hem de oğlunun ne yaptığını izliyordu. Çocuğun çabaları olumsuz olunca bende kalkıp çocuğu koltuğa koydum. Çocuk şaşırıp kaldı, suratıma baktı. O zamanlar bilmesemde o benim yeğenim, ben de onun amcasıydım. En azından yaşadığım kasabada ben bunu öğrenmiştim. Çocuklarla aramızdaki ilişkiyi öyle adlandırırdık. Bende bir amca olarak çocuğu koltuğa çıkardım. 

 

Gary, merak içinde "Bunu neden yaptın?" diye sordu. Bende "Çıkmaya çalışıyordu" diye yanıtladım. Cevabımın karşısında Gary "Çıkmaya çalıştığını biliyorum, sen neden yaptın?" diye sordu. Cevabına oldukça şaşırmıştım. Çünkü yaptığım bir şey yoktu. Sadece çocuğa yardım etmiştim. İyilik yaramaz diye düşünürken, "Sen ne yaptığının farkında mısın?" diye sordu. Sorularının karşısında ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Sonrasında Gary şöyle bir açıklama yaptı:

"Bak,  çocuk koltuğa çıkacağına inanıyordu. Belki yarım saat, belki bir saat uğraşacaktı ama eninde sonunda çıkacaktı. Öyle ucundan tutmuyordu, çıkacağına inanmış biri olarak, kedi yavrusu gibi tutunmuştu. Bırakmayacaktı, deneyecek, deneyecek, en sonunda cıkacaktı. Çıkınca dönüp bana bakacaktı. Ben de ona, çıktın, diyecektim. Sona inecekti, yine uğraşacaktı, bir saatte çıktığını belki yirmi dakikada çıkacaktı. Bugün bütün gün onunla uğraşacaktı ve belki de beş dakikada çıkar hale gelecekti. Bu onun bugünkü zaferi olacaktı. Sen onun zaferini çaldın!"

Açıklamanın karşısında ne diyeceğimi bilemedim. Olaydan 2 hafta geçti ve Gary'e merakla, "Neden 'Aferin sana oğlum, alkış yerine 'Çıktın' diyecektin?" diye sordum. Gary bu soruma "Ben zaferine sadece tanık olurum, onun benden aferin almak için başarı peşinde koşması doğru değil. Kendisi için başarır ama benim bildiğimi, gözlemlediğimi, tanık olduğumu bilir!"

 

 

 

Benzer içerikler için buraya tıklayınız.

Bu gibi haberlerinin devamı için parafesor.net sitemizi ziyaret edebilirsiniz.