Terim ilk önce işletme profesörü Anthony Klotz tarafından kullanıldı. Büyük istifa terimi, iş gücünün gönüllü ve toplu göçü olarak betimleniyor.
Pandemi sonrası, 2021'de ABD'de başlayarak daha sonra pek çok ülkeye de yayılan, yine aynı dönemde çok fazla kişinin işinden istifa etmesi, ekonomistler tarafından da büyük istifa yada büyük istifa hareketi olarak adlandırılıyor.
Klotz, büyük istifanın yeni bir iş bulmakla alakalı olmadığını, iş ve yaşam dengesini kontrol altında tutmak için verilen nihai karar olduğunu söylüyor.
Çıkmaza giren iş ve yaşam dengesi,
Çalışanların pandemide iş yaşamlarını tekrardan değerlendirme fırsatı yakalaması,
Çalışanların pandemide çalıştıkları kurumlardan bekledikleri desteği alamaması,
Pandemi zamanında şirketlerin yaptığı toplu işten çıkarma uygulaması
Bir internet gönderisiyle başlayarak özellikle de son dönemde giderek daha fazla gündeme gelmeye başlayan ‘sessiz istifa’ yada ‘sessiz vazgeçiş’, genel bir tanımla, çalışanın verilen görevin dışına çıkmaksızın, sadece mesai saatleri içerisinde çalışmasına verilen isimdir.
Sessiz istifa, çalışanın işinden istifa etmediği fakat çok fazla çalışma saatlerini ve iş tanımında söylenen görevlerin dışındaki sorumlulukları geri çevirdiği bir durum olarak da betimlenebilir.
Yani sessiz istifaya dönük hamle yapan çalışanlar, fark yaratmaya veya beklentinin daha da ötesinde başarı göstermeye çalışmıyor, görevlerini işin yürüyeceği ve işten çıkarılmayacakları bir halde, minimum düzeyde iş yapıyorlar.
Mobbing,
Ekonomik kaygılar,
Aile yada toplum baskısı,
İş yerinde mutsuz olma,
Tükenmişlik sendromu,
Yan hakların eksikliği,
Emeğin karşılığını alamama,
Beklenen takdiri veya hak edilen değeri görememe,
Konfor alanından ve alışılmış düzenden çıkmak istememe
Koşuşturma Kültürü’nden uzaklaşma,
İş sınırlarını belirleme ve ek iş almama,
İş dışı yaşama daha çok vakit ayrıma,
Çalışma yaşamı ve kişisel yaşam arasında denge kurma,
Hasta yada izinliyken de çalışmak için baskı hissetmeme,
İş tanımında olmayan sorumlulukları yerine getirmekle yükümlü olmama
Kurumsal bağlılığı azaltır.
Kurumun verimliliğini ve üretkenliğini düşürür.
Çalışanın işe ve kuruma duygusal ve yaratıcı yatırımını ortadan kaldırır.
Uzun vadeli değil, kısa vadeli bir çözüm sunduğundan dolayı çalışanın son istifa kararını vermeden önceki süreci olarak değerlendirilir.