Biraz Umut, Biraz Vicdan, Çokça Adalet

Adam bayram tatilinde 48 yıllık öğretmenini parkta görünce, utanarak yanına yaklaşıp “Hocam beni tanıdınız mı” dedi.

İhtiyar öğretmen “Hayır tanımadım.”

 

Adam “Hocam beni nasıl tanımazsınız.. Ben ilkokul öğrenciniz H…K. Hocam sınıfımızda bir arkadaşımızın saati kaybolmuştu. Ben almıştım. Sizde 'Herkes kalksın ve ellerini tahtaya dayasın, aramaya yapacağım' demiştiniz.

Ben utanmış ve çok korkmuştum. Sizin ve arkadaşlarımın yüzüne nasıl bakacağım diye soğuk terler döküyordum… Sizden bir komut daha geldi 'Şimdi herkes gözlerini kapatsın.'
Ortalarda bir yerdeydim aranma sırası bana gelmişti. Saati cebimden sessizce almış, devamla, aynı sessizlik içinde son arkadaşa kadar aramayı sürdürmüştünüz. Sonra bizi yerimize oturtup bana ve hiç kimseye hiçbir şey söylemeden saati sahibine vermiştiniz. Şimdi hatırladınız mı beni?"

 

İhtiyar öğretmen yan yana oturdukları bankta öğrencisine yaslanarak;

"O olayı ertesi gün unutmuştum ben. Şimdi sen anlatınca hatırladım. Sizlere 'gözlerinizi kapatın' dediğimde ben de gözlerimi kapatmıştım.
O yaşta her çocuğun düşebileceği yanılgıya karşı içimde bir yargı oluşsun istememiştim.

O sen miydin? Bilmiyordum, nasılsın?"