22 Yetim Çocuk Üzerinde Yapılan Korkunç Psikolojik Deney: Canavar Çalışması

Canavar çalışması, 1939 yılında Lowa Üniversitesi’nden Dr. Wendell Johnson ve Dr. Mary Tudor tarafından gerçekleştirilen 22 yetim çocuk üzerinde yapılan ve etik kurallarına uymayan bir deneydir. Bu deney, konuşma bozukluğunu konu alıyor.

Wendell ve Mary Tudor, 22 yetim çocuğu deneye almak üzere iki farklı gruba ayırıyor. Fakat bu deneyden bu iki doktorun dışında hiç kimsenin haberi olmuyor. Çocuklar kendilerine konuşma terapisi uygulanacağını zannediyordu. Bu çocuklardan 10’unun daha önceden tespit edilmiş kekemelik belirtileri vardı. Geriye kalan 12 çocuk ise rastgele seçilmişti. Her çocuk deneyden önce çok sayıda IQ testinden geçirildi.

 

Çocukların yaşları 5-15 arasında değişiyordu. Konuşma bozukluğu olan 10 çocuk beşerli bir şekilde iki gruba ayırıldı. İlk grup IA, diğer grup ise IB olarak isimlendirildi. IA grubundaki çocuklara pozitif bir konuşma, IB grubundaki çocuklara ise negatif bir konuşma gerçekleştirildi. IA grubundaki çocuklara konuşmalarının gayet güzel olduğu, günden güne daha iyi gittiği belirtildi. IB grubundaki çocuklara ise konuşmalarının çok kötü olduğu, konuşmayı bilmiyorsan hiç konuşma gibi kelamlar söylendi.

 

Konuşma bozukluğu olmayan 12 çocuk da iki gruba ayrıldı. Bu gruplarda IIA ve IIB olarak isimlendirildi. Aynı süreç bu iki grup içinde tekrarlandı. Bu sefer A grubundaki çocuklara konuşmalarının hiç iyi olmadığını, B grubundakilere ise konuşma yeteneklerini gayet güzel olduğu söylendi.

Bu deney o kadar hızlı bir sonuç verdi ki, bu sonuca araştırmacılar bile şaşırdı. Konuşma yeteneği iyi olmayan fakat sürekli olumlu sözler duyan IA grubundaki çocuklar, kısa sürede konuşma yeteneklerini geliştirdiler. IB grubundaki çocuklara ise konuşma yeteneklerini günden güne daha kötü hale getirdiler. Ancak asıl hayrete düşüren olay ise deney öncesinde hiçbir konuşma bozukluğu olmayan IIB grubundaki çocuklar, günden güne konuşmayı reddeder hale geldiler.

 

Bu deney insanların; özellikle çocuk yaşlarındayken çevreden gördüğü tepkilerden ne kadar hızlı etkilenebileceğini ortaya koydu. Bu deney, uygulama biçimi sebebiyle tıp dünyasını ayağa kaldırdı.

Deney sona erdiğinde ise olumsuz konuşma terapisi uygulanan çocuklara olumlu telkinlerde bulunulmaya başlandı. Fakat çocukların hiç birisi eski haline dönemedi. Fakat en üzücü olaylardan bir tanesi de deneyin başında olan Mary Tudor, hiçbir zaman yargılanmadı.

 

Bu gibi haberlerinin devamı için parafesor.net sitemizi ziyaret edebilirsiniz.

Benzer içerikler için buraya tıklayınız